Muzeum Wsi Radomskiej położone jest na terenie Rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego.
Muzeum Wsi Radomskiej położone jest na terenie Rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego. „Pierwsza Msza Święta na placu budowy przyszłego kościoła w dzielnicy Jeżowa Wola była celebrowana 17 maja 1981 r. W tym też roku zbudowano kaplicę, która następnie została rozbudowana, tworząc dzisiejszy budynek kościoła. Świątynia powstała w latach 1981-1983 według projektu architekta Jana Chmielewskiego. Poświęcenia kościoła dokonał bp. Edward Materski 20 listopada 1983. Parafia została erygowana 1 maja 1984 przez bp. Edwarda Materskiego z części parafii św. Teresy na Borkach”[1].
Od 2011 roku proboszczem parafii jest ksiądz Mirosław Kszczot. Jak mówi Proboszcz parafii[2]: przy Kościele działają grupy kół żywego różańca, ministrantów oraz scholii. W 2011 roku powstały nowe grupy: Modlitwy o Polskę zgodną z Wolą Bożą, Wspólnota Ruchu Rodzin Nazaretańskich, Grupa Modlitwy Rodziców modlących się za swoje dzieci w różach różańcowych, Wspólnota Przyjaciół Przenajświętszej Krwi.
We współpracy z miastem parafia realizuje liczne projekt: klub dla młodzieży i dzieci, świetlicę dla dzieci, klub abstynenta, poradnię rodzinną i klub wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi, klub seniora – spierany nie tylko przez miasto, ale również przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej – wymienia ks. M. Kszczot.
Ważnym momentem w życiu parafii – mówi ksiądz M. Kszczot – jest organizowana do dwóch lat we współpracy z Muzeum Wsi Radomskiej procesja w dniu Bożego Ciała. Po raz trzeci, w 2014 roku będziemy wspólnie z Muzeum przeżywać uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa nazywana uroczystością Bożego Ciała, z procesją do czterech ołtarzy. Dwa ołtarze przygotowują parafianie, w tym roku będą to Koła żywego różańca i mieszkańcy ulicy Krychnowickiej. Na terenie Muzeum Wsi Radomskiej znajdą się dwa ołtarze nawiązujące do dawnych, ludowych tradycji. Pięknie ukazuje to czym jest Boże Ciało, które odwołuje się do pamiątki, którą zostawił Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy, wtedy Jezus powiedział: „To jest Ciało moje, to jest krew moja”. W dzień Bożego Ciała Katolicy uobecniają ten moment na nowo, dają znak wiary, że Jezus jest w postaciach eucharystycznych.
Dzięki temu, że po dwóch ołtarzach przygotowanych przez parafian, procesja może udać się do ołtarzy w Muzeum, jej uczestnicy mają szansę porównać, i obejrzeć wcześniejsze tradycje związane z urządzaniem procesji. Możemy przenieść się w dawny czas, jest to niezwykłe i możliwe tylko dzięki współpracy z Muzeum Wsi Radomskiej.
Ołtarze przygotowane przez parafian będą nawiązywały w tym roku do hasła roku duszpasterskiego w Polsce, które brzmi: „Wierzę w Syna Bożego”, ponadto jest to rok przygotowania do spotkania z papieżem Franciszkiem podczas światowych Dni Młodzieży, dziękczynienie za kanonizację Jana Pawła II, myślę, że te wszystkie tematy będą odzwierciedlone w tych dwóch ołtarzach przygotowanych przez parafię – opowiada Proboszcz parafii p.w. Miłosierdzia Bożego.
Zdaniem ks. Kszczota - Boże Ciało nadal przyciąga dużo wiernych, jest to wydarzenie porównywalne do poświęcenia pokarmów w Wielkanoc czy odwiedzenie szopki na Boże Narodzenie. Święto to wpisane jest nie tylko w przeżycie typowo duchowe ale również mocno wrosło w zwyczaje, jest przeżyciem społecznym. Podobnie jak ze święconką nie idą tylko Ci którzy są głęboko wierzący, ale chcą zachować tradycje. Boże Ciało jest ważne nie tylko dla budowania dla wspólnoty wiary ale również dla budowania wspólnoty społecznej.
W parafii wciąż żywa jest tradycja ozdabiania okiem, bram, ogrodzeń oraz podwórek tych domów obok których przebiega trasa procesji. Jest to wpisane w zwyczaje a nie jedynie w przeżycia religijne – podkreśla Ksiądz.
Ksiądz M. Kszczot zapytany o wygląd procesji tłumaczy: procesja zaczyna się od niesionego znaku wiary: krzyża i świec, jest to symbol Chrystusa, który jest światłością świata. Później idą ministranci, następnie niosący chorągwie, feretrony, osoby które niosą różaniec z kół żywego różańca, dziewczynki które sypią kwiatki, zwykle są to te które przyjęły po raz pierwszy Chrystusa w Eucharystii, w tym roku nie było uroczystości pierwszej komunii świętej ale są dzieci które obchodziły rocznice komunii. Będzie również orkiestra, i oczywiście kapłani oraz ksiądz który niesie pod baldachimem Najświętszy Sakrament, oraz wierni którzy uczestniczą w procesji, śpiewając od stacji do stacji pieśni eucharystyczne. Każda stacja ma swoją ewangelie, część suplikacji czyli pieśni:„Święty Boże, Święty mocny, Święty a nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami... Od powietrza, głodu, ognia i wojny wybaw nas, Panie! Od nagłej i niespodzianej śmierci zachowaj nas, Panie! My grzeszni - Ciebie Boga prosimy - wysłuchaj nas, Panie!”. Przy każdej stacji wierni błogosławieni są Najświętszym Sakramentem.
Świętowanie uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Pana Jezusa przedłuża się o oktawę, swoją oktwaę w Kościele katolickim mają wszystkie ważne uroczystości. Oktawa kończy się poświęceniem wianków z ziół i kwiatów.
