Określany mianem „ojca polskiego lotnictwa”, pionier szybownictwa w Polsce i popularyzator wiedzy lotniczej
Określany mianem „ojca polskiego lotnictwa”, pionier szybownictwa w Polsce i popularyzator wiedzy lotniczej - Czesław Tański, urodził się 17 lipca 1862 roku. Przyszedł na świat w rodzinie ziemiańskiej w Pieczyskach, położonych niedaleko Grójca. Był synem Adama i Celiny z Żołdowiczów. W wyniku prześladowań za udział ojca w powstaniu styczniowym rodzina straciła większość majątku i zubożała.
Czesław Tański był wszechstronnie utalentowany i przez całe życie realizował swoje dwie największe pasje: malarstwo i lotnictwo. Pierwsze nauki pobierał w szkole finansowanej przez Kolej Warszawsko-Wiedeńską i ukończył III Gimnazjum w Warszawie. Talent i zamiłowanie do sztuki odziedziczył prawdopodobnie po matce Celinie z Żołdowiczów, uczennicy słynnego malarza Aleksandra Lessera. Naukę w warszawskiej Szkole Rysunku rozpoczął już w 1878 roku, gdzie kształcił się pod kierunkiem prof. Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego. Po jej ukończeniu otrzymał stypendium artystyczne im. Korwina-Szymanowskiego i w 1883 roku przeniósł się do Monachium, gdzie wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych. Po dwóch latach studiów wyjechał do krewnych Skrzyńskich do Moskwy i zdobył tam popularność jako malarz koni.
Brał czynny udział w wystawach Towarzystwa Moskiewskich Malarzy, do którego należał i około dwóch lat pracował jako ilustrator w tygodniku „Russkij Sport”. Tam też poślubił Marię z Jakubowskich i w 1892 roku urodził się jego syn Tadeusz.
Niespełna rok później wrócił do Polski i osiadł na kilka lat z rodziną w miejscowości Wygoda koło Janowa Podlaskiego, gdzie ochrzczono jego syna. Podczas pobytu w Janowie rozpoczął pierwsze eksperymenty lotnicze. W 1896 roku zbudował „Lotnię”, rodzaj szybowca, na którym z rozbiegu unosił się na kilka metrów nad ziemią, a później rozpoczął pracę nad doskonaleniem swojego wynalazku.
W 1899 roku przerwał próby lotnicze i zamieszkał wraz z żoną i synem w Warszawie. Z wielkim zapałem zajął się wtedy malarstwem, aby poprawić swoją sytuację finansową.
W 1901 roku Tański wyjechał do Paryża, gdzie przez rok studiował na Akademii Sztuk Pięknych Juliena. Przebywając tam dużo pracował i zyskał uznanie artystyczne oraz kilka odznaczeń na konkursach akademickich, po czym powrócił na stałe do Warszawy.
W 1905 roku powrócił do działalności na polu konstrukcji lotniczych, a już dwa lata później zbudował prototyp śrubowca, bo tak nazwał model śmigłowca własnej produkcji. W 1911 roku przystąpił do budowy samolotu „Łątka”, którego budowę ukończył rok później. Po licznych udoskonaleniach i usprawnieniach maszyny próby lotu nim nie odniosły sukcesu. To zapowiadało też koniec większej działalność lotniczej pioniera polskiego szybownictwa.
W czasie I wojny światowej i w niepodległej już Polsce, Czesław Tański odsunął się od działalności lotniczej i zajmował się głównie malarstwem. Przyczyną tego były trudności finansowe. W okresie międzywojennym wystawiał swoje prace w Warszawie i Krakowie, a w 1915 roku został rzeczywistym członkiem warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
W 1928 roku Tański na stałe przeniósł się do Olszanki koło Puszczy Mariańskiej, gdzie wybudował drewniany dom wyglądem przypominający lotnię. Zmarł w Olszance 24 lutego 1942 roku w wieku 79 lat i tam został pochowany.
