Garncarka i ceramiczka z Rędocina
Urodziła się w 1927 roku w Rędocinie i tam mieszka. Pochodzi ze znanej rodziny garncarskiej. Zawodu uczyła się od ojca, Andrzeja Rokity. Już jako mała dziewczynka lepiła z gliny u ojca w pracowni zabawki i pomagała przy wykańczaniu wyrobów. Kiedy wyszła za mąż pomagała pracy mężowi lepiąc jednocześnie coraz większe figury
Garncarstwem, zajmuje się także Jej zięć, Jarosław Rodak, którego sama nauczyła zawodu.
Jest jedną z najwyżej cenionych rzeźbiarek ceramicznych. Jej twórczość to tradycyjne, niegdyś obecne w praktycznie każdej wiejskim domu kropielniczki i kapliczki. Najistotniejsze jednak w Jej pracy są pojedyncze i wielofigurowe rzeźby o tematyce religijnej i świeckiej. Najczęściej wykonuje sceny z życia świętych i przedstawienia Chrystusa Frasobliwego. Częstym tematem jest Ostatnia Wieczerza. Równie przejmujące są Jej szopki bożonarodzeniowe. Odrębna grupę tematyczną stanowią przedstawienia codziennego życia i postaci dawnej wsi. Interesujące są przedstawienia dawanych rzemiosł, prac typowych dla zagrody wiejskiej czy prac polowych.
Swoje prace autorka traktuje z fantazją, dbając bardziej o ogólną wymowę rzeźby niż o szczegóły. Bryły kształtowane są w sposób swobodny, detale traktowane są nieco niedbale. Dekoracje nie wpływają na wymowę Jej rzeźb. Decyduje o niej raczej forma i struktura polewy. Jest uczennicą swego ojca, jednak formę prac stworzyła sama.
Rzeźby wypala w tradycyjnym piecu garncarskim, najczęściej przy okazji większego wypału ceramiki użytkowej wykonanej przez zięcia, Jarosława Rodaka. Typowa kolorystyka prac charakterystyczna jest dla całego ośrodka rędocińskiego, są to odcienie brązów i zieleni, uzyskiwane za pomocą tlenku miedzi i tlenku manganu.
W 1968 roku została przyjęta w poczet członków Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Od 1972 roku Krystyna Mołdawa zaczęła uczestniczyć w konkursach ogólnopolskich, wojewódzkich i regionalnych zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia. Niezmiennie jej prace znajdują się w czołówce nagradzanych na wystawach sztuki organizowanych w Warszawie, Kielcach, Iłży, Radomiu, Toruniu i Lublinie. Jej pracy prezentowane były w kraju i poza jego granicami. Rzeźby Krystyny Mołdawy znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu oraz kolekcjach etnograficznych muzeów w Warszawie, Krakowie i Łodzi. Największa wystawa indywidualna prac autorki została zorganizowana w 1988 roku w Radomiu.
