Teren muzeum stanowi doskonałe miejsce dla bytowania sójek. Ze względu na występowanie lasu mieszanego, starodrzewu oraz w dużych ilościach dębów mają tu doskonałe warunki pod względem obfitości żeru i miejsc lęgowych.
Teren muzeum stanowi doskonałe miejsce dla bytowania sójek. Ze względu na występowanie lasu mieszanego, starodrzewu oraz w dużych ilościach dębów mają tu doskonałe warunki pod względem obfitości żeru i miejsc lęgowych.
Sójka (Garrulus gandarius) obie płci są podobnej wielkości oraz jednakowym ubarwieniu. Upierzenie dorosłych osobników jest barwy beżowo-brązowej, białawym gardłem i podbrzuszem, kuper i dolne pokrywy ogona białe. Na zaokrąglonych skrzydłach białe lusterka oraz niebiesko-czarne prążkowanie. Sterówki, końce skrzydeł i ogon czarne, boki głowy są czerwonobrązowe. Dziób barwy stalowoszarej od, którego odchodzą czarne „wąsy”, nogi jasnobrązowe.
Długość ciała osobników dorosłych wynosi ok. 32 - 36 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 52-58 cm, ciężar ok. 150-180 g.
Pokarm sójek jest bardzo zróżnicowany. W okresie letnim sójki żywią się owadami i ich larwami, poczwarkami, ślimakami, gryzoniami, jaszczurkami oraz pisklętami i jajami wybieranymi z gniazd. Jesienią żywią się głównie żołędziami, owocami buku, pączkami drzew, nasionami szyszek. Przed nastaniem zimy sójki stają się bardzo aktywne oraz mniej czujne, kiedy to zaopatrują swe spiżarnie. Gromadzą pod ziemią zapasy żołędzi i innych owoców drzew w większych ilościach w różnych miejscach w ziemi, ściółce leśnej, dziuplach, szczelinach drzew, między korzeniami, pod kamieniami lub w mchu przyczyniając się w ten sposób do ich rozsiewania z zapomnianych zapasów.
W okresie rozrodczym sójki tworzą pary monogamiczne. Razem budują gniazdo najczęściej na drzewach iglastych przeważnie w rozwidleniu gałęzi przy pniu z patyków i gałązek we wnętrz, którego znajduje się wyściółka z miękkich części roślin, traw, włosia, piór i mchu. Pod koniec kwietnia lub w maju, w odstępach jednodniowych, samica składa 5-7 jaj koloru białego. Wysiadywanie trwa przez 16-17 dni przez oboje rodziców, którzy wspólnie opiekują się młodymi. Pisklęta opuszczają gniazdo po 21-22 dniach, ale przez okres ok. 3 tygodni są jeszcze dokarmiane przez rodziców. Wyprowadzają jeden lęg w roku.
Sójki z niepokojem reagują na każdy podejrzany obiekt, szczególnie na widok drapieżników stają się bardzo hałaśliwe, alarmują głośnym, przenikliwym, ostrym skrzekiem ostrzegając tym samym o nadchodzącym niebezpieczeństwie inne zwierzęta. Potrafią również naśladować dźwięki urządzeń mechanicznych oraz głosy innych zwierząt.
Polskie populacje są w większości osiadłe, przemieszczają się regionalnie, sporadycznie odlatują.
