Radość dziś dla świata, niech więc pieśń ulata.
Bo za ludzkie winy, już spływa odpłata.
Zbawiciel świata przybywa.
A świat cały wdzięcznie śpiewa.
W plemieniu Dawida, a na ludzkiej ziemi
Rodzi się Zbawiciel między ubogimi.
Więc i my grzeszni nędzarze
Nieśmy mu pieśń naszą w darze.
I słychać w stajenkach kwilenie dziecięce.
Niby pieśń proroczą, już o przyszłej męce.
Bądź więc chwała Panu temu
Dla nas grzesznych wcielonemu.
A czysta dziewica już Boża Rodzica
Nuci nad Syneczkiem, radość lśni z Jej lica.
Więc i my też z Maryją społem
Zawtórzmy pieniem wesołem
Dobry pasterz zrodzon, więc też od pasterzy
Pierwsze cześć odbiera, kiedy w żłobie leży
A więc i dzisiaj pasterze
Zaśpiewajcie Panu szczerze.
Kolęda, okres międzywojenny. Materiały Szkoły Powszechnej w Przysusze. Opr. Agnieszka Zarychta-Wójcicka. Źródło: Archiwum Państwowe w Radomiu, Zespół: Radomska Dyrekcja Szkolna, sygn. 269.
Fot. Praca konkursowa „Szopka”. I nagroda: Katarzyna Jagucka, gr. II. Muzeum w Przysusze, 2012 r.