Czas letni, któremu towarzyszą często wakacyjne wędrówki w bliższe i dalsze okolice, jest chyba najbardziej sprzyjającym okresem do odkrywania różnych ciekawych miejsc wokół nas. Jako że najbardziej charakterystycznym elementem towarzyszącym polskiemu pejzażowi są przydrożne kapliczki, figury i krzyże ? chciałbym aby w ten gorący lipcowo-sierpniowy czas przyjrzeć się im szczególniej.
Przechodniu bardzo krótka jest doczesna droga.
Czyń dobrze, jeśli pragniesz nagrody od Boga[i]
Czas letni, któremu towarzyszą często wakacyjne wędrówki w bliższe i dalsze okolice, jest chyba najbardziej sprzyjającym okresem do odkrywania różnych ciekawych miejsc wokół nas. Jako że najbardziej charakterystycznym elementem towarzyszącym polskiemu pejzażowi są przydrożne kapliczki, figury i krzyże – chciałbym aby w ten gorący lipcowo-sierpniowy czas przyjrzeć się im szczególniej. Wśród nich znaleźć można wiele naprawdę zaskakujących przykładów architektury i sztuki ludowej. O ile sam kształt ich bryły i uroda formy są wystarczającym powodem, aby poświęcić im chwilę, o tyle zdobiące te obiekty napisy są w wielu przypadkach prawdziwymi „wisienkami na torcie”. Treść napisów utrwalonych na obiektach małych obiektów sakralnych można analizować pod wieloma różnymi kątami. W niniejszym tekście chciałbym zwrócić uwagę i zaprezentować te niosące ze sobą niecodzienną treść, której wyjątkowość polega m.in. na niecodziennym ładunku duchowym, swoistej głębi filozoficznej, czy jest choćby zapisem pewnych niezwykłych wydarzeń z życia osobistego, bądź społecznego.
Zaprezentowane poniżej odpisy inskrypcji z cokołów kapliczek, figur i krzyży przydrożnych bliższych i dalszych okolic Radomia, to rzecz jasna jedynie wybór, skromny ułamek tego, co znaleźć można na omawianym terenie. Wiedza na ich temat pochodzi z własnych badań terenowych oraz literatury regionalnej. Gdy zastanowić się chwilę nad tematem niniejszego opracowania, pierwszą myślą jaka przychodzi do głowy jest postać ks. Jana Wiśniewskiego – kapłana, który przyczynił się do powstania kilkudziesięciu obiektów małej architektury sakralnej. Większość z nich ozdobiona została bogatym zestawem inskrypcji, w pełni odpowiadających założeniom niniejszego opracowania. Kapliczki fundacji ks. Wiśniewskiego zostały już przez piszącego te słowa omówione, więc nie będziemy do nich wracać w tym artykule. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, aby jeden z napisów zdobiących krzyż wystawiony przez proboszcza Borkowic uczynić mottem tego opracowania.
Niektóre z napisów, choć wydają się krótkie, lakoniczne i w dość niewysmakowany sposób rymowane – zawierają w sobie pewną ciekawą, niecodzienną treść. Tak jest choćby w przypadku kamiennego krzyża, jaki stoi przed Urzędem Miasta i Gminy w Skaryszewie. Na frontowej ścianie cokołu obiektu przeczytamy tu:
GMINIACY TEN POMNIK
WZNIEŚLI W IMIĘ BOŻE
ICH PRACOM ZAMIERZENIOM
POBŁOGOSŁAW BOŻE
1907 R.[ii]
Warto zwrócić tu uwagę na rzadką formę „gminiacy”, zastosowaną do samookreślenia się przez lokalną społeczność. Jak dotąd podobnego określenia nie udało się spotkać na żadnym innym obiekcie sakralnym Ziemi Radomskiej.
Spora część z inskrypcji, jakim poświęcamy w tym miejscu uwagę, odwołuje się do specyficznej, bliskiej relacji fundatorów kapliczek z Chrystusem. Często widzimy tu oddanie chwały Bożej zbawczej męce i dostrzeżenie podobieństwa pomiędzy nią a ludzkim losem. W Szydłowcu przy zbiegu ulic Kościuszki i Metalowej, na miejscu zniszczonego wskutek upływu czasu drewnianego krzyża – pamiątki z czasów powstania styczniowego, stoi murowana kapliczka z figurką NMP we wnęce. Umieszczone są na niej dwie tablice inskrypcyjne. Na jednej znajduje się napis fundatorów obiektu:
ZBAWICIELU CHRYSTUSIE
PANIE UCIEKAMY SIĘ
POD TWOJĄ OBRONĘ
DN. 1. VI. 1953 R.
<<>>
FUNDATORZY
ZIĘTKOWSKI M. CZUBAKOWSKI K.
na drugiej zaś tablicy widnieje sentencja pozostawiona przez osoby, które odnowiły kapliczkę na początku XXI w.:
IDĄC DROGĄ JEZUSA
Z KRZYŻEM ZBAWIENIA SIĘ TRUDZISZ
WIECZNOŚCI ZAZNA TWA DUSZA
GDY BOGA ZNAJDZIESZ WŚRÓD LUDZI
FIGURKĘ ODNOWILI
E. A. WIŚNIEWSCY 2004[iii]
Podążając nieco dalej na południe od Szydłowca warto zatrzymać się przy jednym wyjątkowym obiekcie sakralnym, znajdującym się w miejscowości Wąglów (gmina Stąporków) w powiecie koneckim. Znajduje się tu kamienny krzyż na cokole opatrzony datami 1903-06. Obiekt ozdobiony jest niespotykanym symbolem – skrzyżowanym toporem i kotwicą – znakiem korpusu inżynierów kolejnictwa carskiej Rosji. Odbudowywali oni most kolejowy na rzece Czarnej, płynącej przez wieś, który zerwała wielka powódź 1903 r. Na pamiątkę swego pobytu w tym miejscu wybudowali omawiany krzyż, na którym umieścili interesującą inskrypcję:
ZA TRUDY PRACY I
TRUDÓW OWOCE
ZA SKARBY WIARY
ZA POCIECHY ŚWIĘTE
ZA KRZYŻ CIĘŻKI NA
BARKI WŁOŻONY
NIECH BĘDZIE
JEZUS CHRYSTUS
POCHWALONY[iv]
Ten interesujący obiekt na trasie swych wędrówek odnalazł i opisał konecki regionalista i pasjonat lokalnych dziejów – Krzysztof Woźniak. Dzięki drobiazgowemu „śledztwu” udało mu się nie tylko rozszyfrować znaczenie symbolu wyrytego na krzyżu, ale także zlokalizować źródło tekstu, jaki ozdobił cokół obiektu. Autorem tej wierszowanej modlitwy jest jezuita o. Karol Bołoz Antoniewicz, twórca m.in. nota bene związanej szczególnie z kapliczkami pieśni „Chwalcie łąki umajone”. Zakonnik spoczywa w podziemiach klasztoru w Obrze koło Wolsztyna, a jego grób zdobi inskrypcja z pełną treścią modlitwy:
Za wszystko dobro z Bożej ręki wzięte,
za skarby wiary, za pociechy święte,
za trudy pracy i trudów owoce,
za chwile siły i długie niemoce,
za spokój walki, zdrowie i choroby,
za uśmiech szczęścia i za łzy żałoby,
i za krzyż ciężki na barki włożony,
niech będzie Jezus Chrystus pochwalony
O.K. Antoniewicz S.J.[v]
Ciekawy obiekt odwołujący się do krzyżowej męki Chrystusa znajduje się we wsi Seredzice (gmina Iłża). Jest to drewniany krzyż stojący obok domu o nr 371. W dolnej części słupa wycięto tu napis:
O TY
KTÓREGO
MIŁOŚĆ
PRZYBIŁA
DO KRZYŻA
DZIŚ SER
CE NASZE
W HCŁODZIE
PRZED TO
BĄ SIĘ
ZNIŻA
I PROSIMY
O
OPIEKĘ
NAD NASZĄ
WSIĄ
WYSTAWILI
TEN KRZYŻ
KOŁO
MŁO
DZIEŻY
WICI
SEREDZICE
1945 R[vi]
Jest to jeden z nielicznych zachowanych do naszych czasów drewnianych krzyży o tak bogatej, rytej inskrypcji. W jego przypadku na szczególną uwagę zasługuje też na pewno grono jego fundatorów. Na terenie tej samej gminy spotkamy interesującą rymowaną modlitwę, w formie znanej zapewne niewielu osobom. Zdobi ona cokół figury Matki Bożej Różańcowej stojącej w pobliżu domu o nr 126 w Płudnicy:
KRÓLOWO NASZA
WŚRÓD SERAFINÓW
USŁYSZ POKORNY
GŁOS ZIEMI SYNÓW
CO SIĘ OD TRONU
TWOJEGO WZBIJA
MÓDL SIĘ ZA NAMI
ZDROWAŚ MARYA
?
KOSZTEM JANA i TEKLI
BRUDKÓW
1908 R.[vii]
Niejednokrotnie fundatorzy kapliczek, figur, czy krzyży na cokołach wystawionych przez siebie obiektów umieszczają napisy, których treść ma trafić bezpośrednio do odbiorcy: przechodnia, wędrowca, sąsiada, każdego człowieka, który znajdzie się w pobliżu tego obiektu. A gdy się już przed taką kapliczką zatrzyma przyjdzie mu się zmierzyć z często trudnym, nie pozwalającym przejść obojętnie obok, pytaniem. Takich kapliczek z głębią myśli wyrażoną w inskrypcjach jest wiele. Jedna z nich znajduję się np. w miejscowości Radkowice koło Starachowic (gmina Pawłów). Jest tu krzyż kamienny opatrzony takim napisem:
KRZYŻU SPUŚCIZNO
PO BOGU CZŁOWIEKU
PO ZBAWICIELU
TAJEMNICO WIEKU
I WIEKÓW WSZYSTKICH
I CAŁEJ WIECZNOŚCI
CZY SERCE LUDZKIE
GODNIE CIĘ UGOŚCI
KOSZTEM
JANA I
ANTONINY
GRZESIKÓW
1956 R.[viii]
W równie bezpośredni sposób pragnęli przemówić do przechodnia fundatorowie kapliczki z okolic Szydłowca upamiętniającej nawiedzenie kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Podobnych obiektów wystawionych na pamiątkę odwiedzin jasnogórskiej ikony w tamtym rejonie jest przynajmniej kilka, ale tylko jeden ozdobiony został napisem, komunikującym coś więcej poza standardowymi treściami faktograficzno-religijnymi. Obiektem tym jest lastrykowa kapliczka z figurką Matki Bożej Niepokalanej znajdująca się w Książku Majdowskim. Posiada napis:
NAWIEDZENIE
MATKI BOŻEJ
MARZEC 1981
ZATRZYMAJ SIĘ NA CHWILĘ
NAD TYM
CO W SERCU KRYJESZ
I POMYŚL
PO CO ŻYJESZ
MIESZKAŃCY KSIĄŻKA
MAJDOWSKIEGO[ix]
Czasami treść inskrypcji zbliża się już bardzo do niepojętych głębi duchowości fundatorów i przyczynia do tego, że nad tym, co im „w duszy grało” wypada pomyśleć dłuższą chwilę. Tak jest choćby w przypadku kamiennego krzyża stojącego przy ul. Kościuszki w Wierzbicy – na końcu miejscowości, przy drodze wylotowej prowadzącej w stronę Jastrzębia. Na krzyżu anonimowy fundator umieścił napis:
BOŻE
CHROŃ NAS OD WSZELKIEGO ZŁEGO
O GDYBYŚ MIAŁ MĄDROŚĆ
PRZECHODNIU
GDYBYŚ ZROZUMIAŁ
A PRZEWIDZIAŁ
NA CZEM SIĘ
WSZYSTKO ZAKOŃCZY
ZARAZBYŚ ZMIENIŁ
ŻYCIE SWOJE[x]
Niełatwo także przychodzi zrozumieć dokładne znaczenie słów wyrytych w inskrypcji umieszczonej na obiekcie stojącym za ogrodzeniem jednej z posesji w Woli Bierwieckiej (gmina Jedlińsk). Obiekt ten to metalowy krzyż na kamienny postumencie. Napis z jego frontowej ściany głosi:
TEN KRZYŻ
WYSTAWIONY
TEGO BŁOGOSŁAWI
KTO W SWOIM SERCU
KRZYŻA NIE WYSTAWI
TĘ PAMIĄTKĘ POSTAWILI
MAŁŻONKOWIE JAKÓB I JÓZEFA
WARYLAK 1903 ROKU[xi]
Obiekt sygnowany jest przez radomskiego kamieniarza Piotra Leona Staniszewskiego[xii].
Równie interesujące są obiekty, na cokołach których zdumiewa głębia ukazania łaski otrzymanej wiary. Jako przykład takiego obiektu może posłużyć figura Najświętszego Serca Jezusa, stojąca przy skrzyżowaniu dróg w Kowali Duszocinie (gmina Wolanów). Wysoki cokół obiektu zdobi napis takiej treści:
GDZIE UJRZAŁEM
ŚWIATŁO WIARY
I ŻYCIE DZIECIĘCE
W DUCHU PEŁNYM
OFIARY
PAMIĄTKĘ TĘ
ŚWIĘCĘ
BOGU
NA CHWAŁĘ
FUNDATOR:
ANNA I WIKTOR
GALIŃSCY
1957 R.[xiii]
Obecnie figura posiada zadaszenie z płyty pleksi (które może i spełnia funkcję ochrony przed deszczem, ale uroku na pewno nie dodaje), ale jeszcze kilka lat temu obiekt był nieosłonięty. Miał też inne ogrodzenie. Wygląd figury z 2013 r. utrwalił na fotografii Rafał Terkner, a zdjęcie zobaczyć można na stronie internetowej serwisu Fotopolska[xiv]. Z kolei o niecodziennej skali ukorzenia przed Bogiem ludzi mających świadomość swej grzeszności świadczy inskrypcja ze ściany krzyża we wsi Sadków koło Radomia (gmina Jedlnia-Letnisko). Obiekt wkomponowany jest w ogrodzenie posesji oznaczonej numerem 17A (w pobliżu pętli końcowej linii autobusowej Nr 14).
ZADOŚĆ
TOBIE NIE
UCZYNIĘ W OWEJ
OGNISTEJ DO
LINIE CHYBA DLA
KRWI SYNA SWE
GO ODPUŚĆ DŁUG
MNIE GRZESZNEGO
TEN POMNIK
POSTAWILI
JAN I HELENA FLORSCY[xv]
Bodaj najciekawszymi, często rymowanymi inskrypcjami są te odwołujące się do jakiegoś szczególnego wydarzenia z życia fundatorów i ich bliskich. Czasem takim upamiętnionym poprzez kapliczkę wydarzeniem jest jakaś tragedia rodzinna. Przykładem jednego z bardziej charakterystycznych obiektów z tego nurtu jest na pewno lastrykowy krzyż na postumencie, znajdujący się obok starego młyna przy moście nad Iłżanką we wsi Kolonia Seredzice (gmina Iłża)
Na froncie obiektu przeczytamy:
BYLIŚMY MŁODZI
ŚMIAŁO NAM SIĘ ŻYCIE
ŚMIERĆ PRZERWAŁA
NASZEGO PASMA NIĆ
DWÓCH NASZ WCHŁONĘŁA
WODA KTÓRĄ TU WIDZICIE
TRZECI STEFAN OD
BANDYCKIEJ KULI
PRZESTAŁ ŻYĆ
STANIJ PRZECHODNIU
PRZED TĄ FIGURĄ
WESTCHNIENIE DO BOGA
ZA NASZE DUSZE WZNIEŚ
KTÓRE TAK PONURO
PRZEDWCZEŚNIE POKRYŁA
ŚMIERCI PLEŚŃ
Oraz z prawej strony cokołu:
POKRYŁO
ŚMIERCI PLEŚŃ
DN. 31. 7. 1948 R.
WŁADYSŁAW
I ANIELA
MAŁZ SAR
WYSTAWILI
TĄ PAMIĄTKĘ
UKOCHANYM SYNOM[xvi]
Nie mniej przykuwający uwagę napis zdobi krzyż na postumencie z płaskorzeźbą Matki Bożej znajdujący się w miejscowości Małomierzyce Górna Wieś (także w gminie Iłża). Tu z kolei mamy do czynienia ze słowami wypowiedzianego dziękczynienia. Frontowy napis z cokołu obiektu głosi:
MARKOWSKA MARIANNA
Z RODZINY JANIKOWSKICH
TĄ FIGURĘ BUDOWAŁA
W 1948 R.
DZIĘKÓJĘ BOGU I MATCE BOSKI ZA
SZCZĘŚLIWE PRZEJŚCIE WOJNY
Z prawej strony zaś znajduje się inskrypcja:
ŻE NAS BÓG UCHRONIŁ
WRAZ Z WIOSKĄ OD PO-
ŻARU I WYSIEDLENIA
I PROSZĘ BOGA I MATKI
BOSKI
O BŁOGOSŁAWIE-
ŃSTWO DLA CAŁY RO-
DZINY WIOSKI I POLSKI[xvii]
Przydrożne kapliczki, figury i krzyże kryją prawdziwe bogactwo dziejów naszej ziemi. O tym, że nie zawsze skarby historii i tradycji da się wyczytać wprost z umieszczonych na cokołach inskrypcji może świadczyć choćby zupełnie nie zwracająca na pierwszy rzut oka uwagi kapliczka z miejscowości Chruściechów (gmina Stara Błotnica). Jest to kapliczka wybudowana z cegły klinkierowej, błyszcząca sterylną nowością. Próżno w jej wyglądzie szukać uroku dawnych bielonych kapliczek przydrożnych. Rąbka tajemnicy uchyla jednak nieco umieszczona w jej froncie kamienna tablica z napisem:
TEJ WŁOŚCI W IMIĘ BOŻE
PROSIEM CIE O ŁASKE
W POKORZE
CHROŃ NAS
OD NIESZCZĘŚĆ ZŁYCH
O ŚWIĘTA MARYJO
BEZ ZMAZY
1857 R.
RENOWACJA 2011 R.
CHRUŚCIECHÓW[xviii]
Kapliczka ta szczęśliwie – dzięki pasji Bożeny Cieślak – doczekała się krótkiego opisu. Jak się okazuje obecny obiekt powstał w miejscu pierwotnej kapliczki z piaskowca, zniszczonej wskutek upływu czasu. Kapliczkę w połowie XIX w. wzniósł Ignacy Arkuszewski – dziedzic Chruściechowa. Jej powstanie wiązało się z intencją odwrócenia od wsi grasującej cholery. Ale, co ciekawe, obiekt kryje też pewną niezwykłą historię z lat II wojny światowej. Mianowicie przy kapliczce miało zostać pochowanych dziesięcioro maleńkich dzieci zmarłych w wyniku poronień, lub przy porodzie[xix].
W dzisiejszych czasach coraz częściej podczas odnawiania kapliczek stare, ryte w tynku, kamieniu, czy drewnie inskrypcje zastępowane są nowymi – umieszczanymi na wątpliwej urody tabliczkach z tworzywa sztucznego[xx]. Wielka to szkoda, bo to jakby wylać dziecko z kąpielą.
[i] Napis na krzyżu przydrożnym w miejscowości Zawady (gmina Wieniawa), ufundowanym w 1916 r. przez ks. Jana Wiśniewskiego.
[ii] M. Giermakowski, Modlitwa skaryszewskich parafian wpisana w przydrożne krzyże, figury i kapliczki, Skaryszew 2009, s. 101-102.
[iii] I. Przybyłowska-Hanusz, Kapliczki krzyże figurki jako pomniki przeszłości i świadkowie czasów współczesnych, Szydłowiec 2007, s. 39.
[iv] Zobacz: http://www.konskie.org.pl/2017/07/historia-waglowa.html [dostęp: 18 VII 2017 r.].
[v] http://www.konskie.org.pl/2016/11/za-wszystko-dobro-z-bozej-reki-wziete.html [dostęp: 18 VII 2017 r.].
[vi] Ł. Babula, Kapliczki, figury i krzyże przydrożne gminy Iłża. Album – przewodnik, Iłża 2014, s. 93-94. W napisie błąd w słowie „hołdzie”.
[vii] Tamże, s. 82-83.
[viii] L. Żmijewski, Tym, którzy tędy przechodzą. Kapliczki, krzyże i figury przydrożne, Starachowice 2002, s. 63.
[ix] I. Przybyłowska-Hanusz, dz. cyt., s. 48.
[x] Inwentaryzacja własna: 21 VII 2013 r.
[xi] Inwentaryzacja własna: 31 XII 2015 r. Porównaj: B. Cieślak, Perły i perełki architektury gminy Jedlińsk, [Jedlińsk 2009], s. 94.
[xii] Patrz więcej: P. Puton, Staniszewscy jako twórcy przydrożnych kapliczek, figur i krzyży – artykuł opublikowany na portalu Muzeum Wsi Radomskiej: http://www.muzeum-radom.pl/turystyka/zabytki/staniszewscy-jako-tworcy-przydroznych-kapliczek-figur-i-krzyzy/2016 [dostęp: 18 VII 2017 r.].
[xiii] Inwentaryzacja własna: 30 VI 2017 r.
[xiv] Patrz: http://radom.fotopolska.eu/434992,foto.html [dostęp: 18 VII 2017 r.].
[xv] Inwentaryzacja własna: 14 II 2015 r. Wzmianka o tym krzyżu znajduje się w kronice parafii Opieki NMP w Radomiu. W 1953 r. ówczesny proboszcz ks. Jan Wiącek opisał i sfotografował większość kapliczek figur i krzyży z terenu parafii. Jego praca stanowi dziś cenne źródło do badań historycznych nad obiektami małej architektury sakralnej pierwotnego obszaru parafii mariackiej. W odniesieniu do krzyża ufundowanego przez małżonków Florskich zanotował, że „umierały im dzieci”. Patrz: Krzyże na terenie Parafii Op. N.M.P., w: Kronika Parafii katedralnej Opieki N.M.P. Radom. 1938-1988 [Cz. 1], s. 167. Archiwum Parafii Katedralnej ONMP w Radomiu.
[xvi] Ł. Babula, dz. cyt., s. 55-56.
[xvii] Tamże, s. 66.
[xviii] B. Cieślak, Zachować dobro..., Stara Błotnica 2014, s. 32.
[xix] Tamże, s. 33.
[xx] Porównaj np. tekst czerwcowego artykułu o kapliczkach Serca Jezusa: http://www.muzeum-radom.pl/turystyka/zabytki/o-dwoch-kapliczkach-najswietszego-serca-jezusa-w-radomiu/2105 [dostęp: 18 VII 2017 r.].